Początki walki o prawa kobiet
Historia walki o prawa kobiet sięga XIX wieku. Wtedy to powstały pierwsze ruchy feministyczne, które domagały się dla kobiet równouprawnienia i zrównania ich statusu z mężczyznami. Przedstawicielkami tego ruchu były m.in. Mary Wollstonecraft, Susan B. Anthony czy Emmeline Pankhurst.
Pierwsze sukcesy w walce o prawa kobiet nastąpiły w Stanach Zjednoczonych, gdzie w 1920 roku przyznano im prawo głosu. Następnie w latach 30-tych XX wieku udało się uzyskać dostęp do edukacji i pracy oraz zapewnić im możliwość samodzielnego decydowania o swoim życiu.
Kontynuacja walki o prawa kobiet
W latach 50-tych XX wieku ruch feministyczny nabrał nowego rozmachu. W tym czasie pojawił się także termin „feminizm”, a jego celem stało się zwalczanie dyskryminacji ze względu na płeć oraz promowanie równouprawnienia między kobietami a mężczyznami.
W latach 70-tych XX wieku doszło do szeroko zakrojonego protestu, który doprowadził do uchwalenia przez ONZ Międzynarodowej Konwencji o Eliminacji Wszelkich Form Dyskryminacji Kobiet (CEDAW). Konwencja ta stanowi podstawowy dokument regulujący sytuację prawną kobiet na całym świecie.
Walka o prawa kobiet współcześnie
Współczesny feminizm skupia się na walce o równouprawnienie między obojgiem płci oraz eliminacji dyskryminacji ze względu na płeć. Obecnie istnieje szeroka gama organizacji i ruchów feministycznych, które starają się promować postulaty dotyczące równouprawnienia i poprawy sytuacji społeczno-ekonomicznej kobiet.
Ostatnio coraz większa uwaga skupia się także na problemach dotykajacych osób transseksualnych oraz nierównego traktowania osób LGBT+. Walka o pełne równouprawnienie jest nadal bardzo ważna i trwa nadal – choć odnotowano już duże postepy, to jeszcze daleka droga do pełnego uznania i szacunku dla każdej osoby bez względu na jej orientację seksualną czy tożsamość płciową.
